Gülağa Tənha: QURBAN
Sənə ürək verdim, dedin «Nə azdı!»
Gül dərdim, deyindin: «Onsuz da yazdı!»
Baxışın, bilmədim, tənədi, nazdı,
Məni məndən alan gözünə qurban.
Yetim bənövşətək boynunu burma,
Görəni öldürür, ədalı durma.
Sözünü açıq de, ədalı durnam,
Nə desən qəbuldu, sözünə qurban.
Telini tumarçın hey əlim yanır,
Sevirəm deməyə bu dilim yanır,
Halını görəndə, bax, elim yanır,
Qədərim özünsən, özünə qurban.
İspaniya, 2003
Bütün hüquqlar qorunur © 2024