BU KƏND MƏNİ TANIMADI...
Məzarlığı özü boyda,
Heyrəti də gözü boyda.
Göz yaşları üzü boyda,
Bu kənd məni tanımadı.
Gözü qaynayan qalmayıb,
Toyda oynayan qalmayıb,
Yasda ağlayan qalmayıb,
Bu kənd məni tanımadı.
Hay deyəndə qarı çıxır,
Hoy deyəndə yarı çıxır,
İniltisi, zarı çıxır,
Bu kənd məni tanımadı.
Ot basıbdı yolu, izi,
Ocağında sönüb közü,
Gələn birdi, gedən yüzü,
Bu kənd məni tanımadı.
Min dərdi var, yazan yoxdu,
Avaz gəlir, azan yoxdu,
Ölənə gor qazan yoxdu,
Bu kənd məni tanımadı.
Otunu çalan tapılmır,
Qaymağı, südü satılmır,
İtlər üstümə atılmır,
Bu kənd məni tanımadı.
Qırışla bəzənib yanaq,
Saç ağarıb, niyə danaq.
Görən deyir: «Kimsən, qonaq?»
Bu kənd məni tanımadı.
Ərkivan, 18.03.1990.
Bütün hüquqlar qorunur © 2024